اگر می خواهید عبارت های تاکیدی شما برایتان به حقیقت در آیند لازم است به جملات زیر اعتقاد نداشته باشید:

_ پول که توی خیابون نریخته

_ پول کثیف و ناپاک است

_ پول پلید است

_ من فقیرم اما پاک و درستکارم

_ ثروتمندان کلاه بردارند

_ نمی خواهم پول داشته باشم و به خودم مغرور شوم

_ من هرگز کار خوب پیدا نمی کنم

_ من هیچ وقت پول در نمی آورم

_ پول آسان از دست میرود و سخت به دست می آید

_ من همیشه قرض دارم

_ مردم فقیر همیشه زیر دست اند

_ پدر و مادرم تنگدست بودند و من هم فقیر خواهم ماند

_ هنرمندان مجبورند زحمت بکشد

_ فقط شیادان می توانند پولدار باشند

_ اول نوبت دیگران است

_ لیاقتش را ندارم

_ استحاق پول در آوردن را ندارم

_ هرگز به کسی نگو که در بانک چقدر پول داری

_ پول قرض نده

_ یک قران یک قران باید جمع کرد

_ برای روز مبادا پولی کنار بگذار

_ هر لحظه ممکن است کسادی پیش آید

_ من از پولدار ها بیزارم

_ آدم در صورتی پولدار میشود که تقلا کند

­کدام یک از این اعتقاد ها باور شماست؟ آیا واقعا فکر می کنید که چنین اعتقاداتی برایتان ثروت می آورد؟

اینها اندیشه های محدود و کهنه اند. شاید خانواده شما درباره پول چنین اعتقاداتی داشتند. زیرا تا زمانی که اعتقاد های آنها را خود آگاهانه رها نکنیم این باورها با ما می مانند این اعتقادها از هر کجا که آمده باشند _ اگر می خواهید توانگر شوید _ باید هشیاری شما را ترک کنند.

به نظر من ثروت راستین با داشتن احساس نیکو نسبت به خود آغاز می شود همچنین این احساس که هرگاه بخواهید کاری را بکنید آزاد هستید. مساله هرگز مقدار پول و میزان ثروت نیست. مساله جایگاه ذهنی شماست. ثروت یا فقر تنها نمایانگر آرمان هایی است که در سر شما می گذرد.

" من لایق بهترین هستم و اکنون بهترین را می پذیرم"